Testimonio de MARIA

Maria. Poland

I left New Acropolis one year ago. I was a member for five years, and during my last year I was in training for « Live forces » (the inner group of New Acropolis). I never finished it. 

Although I was a part of some Live Forces meetings, where we always saluted each other with an outstretched right hand raised high. I went there because I was looking for a place where I could learn more about philosophers and philosophy in general.

First of all, I want to start with something significant in my opinion: the director of New Acropolis in Poland is a very sensitive and good man. However, as he steps in the role of the 'instructor' he changes beyond recognition. I didn't know him very well but I saw the transformation he underwent. During 'live forces' meetings he becomes a different person, he resembles a strict father raising his children. I wanted to begin with that because I noticed what big influence NA has on people.

My biggest grudge I have against NA is that I learned about the crucial aspects of its activity five years after I became a member. The most important question is what New Acropolis believes in. It is crucial, that people who think the same way and people who don't share their view can decide for themselves consciously. That's how simple it is…

There is something called codes of 'ladies' and 'knights', which literally means codes of women and men. No one who does not fit these rules would feel comfortable there. They present themselves as a school of philosophy, but it's all about a particular ideology. Unfortunately, it's hidden until you decide to join the 'inner circle'. What is the purpose of this? So again, can't people be told the truth right from the start, what the organization believes in and what it promotes? Why not give people a free choice?

There are organizations which put it straightforwardly: 'we believe the world is run by green folk' and this is a clear message to people who think the same way and to those who do not share this view. Is it possible to be straightforward? NA believes in reincarnation, believes that people who don't want to join them have not 'awakened' yet, that feminism is not the way for a 'real lady' and men should learn to handle guns. As far as I know, in many countries, guns are present in NA headquarters. It is also important for people to know about Livraga's passion for guns and his conviction for illegal gun possession. These are things I would like to have known earlier, it's important so I could have made a conscious decision if I wanted to join an organization like this or not. It is just not fair, don't you agree?

I was a member of New Acropolis for almost five years. I left one year ago. But the truth is that, before I did it, some doubts gradually began to appear. It all started at the beginning of my 'live forces' training. This terminology system itself, which is created by this organization made me think, why would one create a different, secret language which no one from the outside could understand e.g., 'live forces', 'axes' and so on. I did not know what live forces really meant. The answers to my question were: 'live force has its own inner life', 'live force devotes time to help at school'… it was not a good enough explanation for me, because almost from the beginning when I became a member, I was committed to helping at school and I knew all my life that I had an inner life, just as any other human being. But despite this I continued until I entered the so-called 'mind phase'. Then my questions and doubts caused great dissatisfaction. The director, during the next meeting, said directly with a firm tone that either I liked something or I didn’t. It made me feel depressed, I felt like I did something wrong. Fortunately, I found strength to follow my feelings. Although it was not easy, because we always want to be liked and feel accepted. Especially, in a place where you spend so much time, because time spent at school never ends. There is always something to do, service, lectures, trips, organizational meetings lasting many hours. Even if there was nothing going on, 'LFs' were almost always there.

Questions about organization and its structure, why they do something the way they do, were not welcome. Attempts to discuss the texts of the founder Jorge Livraga, as well as texts of Delia Steinberg, who still calls him her master, ended up with accusations of attacking the school or misunderstanding the author's intentions.

For me one of the things I couldn't understand was the obligation of wearing the same uniforms for the ceremonies. When I asked why, they said it's because of unification, to unite better and not to distract one another. But during my visit in Madrid I saw Livraga's office and museum dedicated to him with his tailor-made ceremonial golden robes... so there was an exception, he didn't have to obey the rule... Can anyone from New Acropolis tell why, if as you claim, you do not worship Livraga?

There came a time when doubts began to grow and I knew that there were things members did not know about. Being in training for 'LF' I was given some of Livraga texts to read, they frightened me. Although, as it turned out later, they were not as aggressive as others he had written. I knew that there are things that members don't have access to. They are not available to them because, as the 'teachers' say, they are not ready for them, they are not conscious enough to understand them or they insist that it is their 'internal' intimate matter. Especially when it comes to Livraga's text about 'LF' and the directors. There is also the argument that, after all, in other schools like at universities, professors do not make all the materials available at once either. It's just that at universities, students' intimate lives are not discussed, professors don't 'suggest' to a girl that she should have an abortion, just as they don't warn against disease-spreading homosexuals. And all this appears in the texts of the founder of this organization.

I think if people from NA here in Poland, heard all of these horrific things that Livraga wrote about, from a random person on the street, who then would offer them to teach about universal 'truth', they wouldn’t hesitate and refuse. But to say 'no' to the founder of the school you trusted for 10, 20 years is very hard. I understand that it's difficult to let go of what we've accepted as truth all along. The myth of the cave of Plato, so often mentioned there in relation to life outside NA has special relevance here.. I'm talking about Polish Acropolitans because I got to know them a bit and I know they don't have bad intentions. But as adults we can face reality instead of running away from it. And in my opinion this organization adopted several methods of breaking others, their psyche in order to make them obey. I heard many times to leave my personality outside the school. On duty you stop being yourself, all this leads to unconditional obedience, which is translated as sacrifice for a higher purpose.

How much can you sacrifice? Can a higher idea justify immoral behavior, such as pretending not to see materials that say homosexuals are evil, that suicidal people are selfish and justify them in different ways, like 'those were different times..' My grandmother lived in those times and she had many homosexual friends and it was not a topic of discussion for her because she had normal attitude to it. These arguments make no sense and only make those who defend Livraga so stubbornly look even worse. They often criticize politicians or the church but they do exactly the same thing. They put the interest of the institution before morality.

Why has it not ever been mentioned that Gabriel Tonetto died in tragic circumstances on NA estate?

I will never forget when I heard from our 'teacher' that people suffering depression are selfish.. Considering that the organization has children in its care or plans to educate them such views appall even more.

And finally, one more question. Who has the courage to say that they found the universal truth and the master who proclaims it? Does it not, by any chance, mean we are putting ourselves in the role of somebody who knows what true wisdom is?

I am not saying it is like this because of bad intentions. I think it is more about the mental condition of human beings, those who want to do something good for themselves and others, and believe in a better world. The important thing in all of this is that we are adults and we decide if we want, for the 'great ideal' (whatever that means) to sacrifice our beliefs and go against ourselves. Is this not how we cross out what we believe in?

Maria, April 2023

Versión en Polaco:

Maria. Polska

Odeszłam z Nowej Akropolis ponad rok temu. Byłam członkiem tej organizacji przez pięć lat, przez ostatni rok uczestniczyłam w szkoleniu na żywe siły. Nigdy go nie ukończyłam. Brałam jednak udział w niektórych spotkaniach żywych sił, gdzie zawsze witaliśmy się z wyprostowaną, prawą reką uniesioną wysoko w górze.

Przyszłam do Nowej Akropolis żeby dowiedzieć się więcej na temat filozofów i filozofii, w najszerszym zakresie jak to tylko możliwe. 

Na początku, chcę wspomnieć o czymś istotnym dla mnie. Dyrektorem polskiej filii jest człowiek bardzo wrażliwy i dobry. Jednak wchodząc w rolę 'instruktora' zmienia się nie do poznania. Nie znałam go bardzo dobrze ale widziałam transformację jakiej się poddawał. Na spotkaniach 'żywych sił' był innym człowiekiem, jakby surowym ojcem wychowującym swoje dzieci. Chcę od tego zacząć, bo widzę jak duży wpływ na ludzi ma ta oraganizacja.

Mój największy żal jaki mam do NA to to, że o kluczowym aspekcie ich aktywności dowiedziałam się pięć lat po zostaniu członkiem tej organizacji. Najważniejsze pytanie to w co wierzy Nowa Akropolis? To istotne zarówno dla ludzi którzy podzielają ich poglądy jak i dla tych którzy myślą inaczej. Wszystko po to żeby mieć szansę podjąć świadomą decyzję. I to wydaję mi się bardzo proste..

Istnieje coś takiego jak kodeksy 'dam' i 'rycerzy', co dosłownie oznacza, kim jest albo kim powinna być kobieta i jaki powinien być mężczyzna. Nikt kto wychodzi poza te ramy nie będzie się tam dobrze czuł. Przedstawiają się jako szkoła filozofi, ale przecież chodzi o konkretną ideologię. Niestety jest to ukrywane do momentu przystąpienia do 'wewnętrznego kręgu'. Jaki jest tego cel? Czy nie można powiedzieć na wstępie, od razu, w co wierzy ta organizacja i co promuje? Dlaczego nie dać ludziom wolnego wyboru. Są organizacje które mówią wprost, 'wierzymy, że światem rządzi zielony ludek' i jest to jasna informacja dla ludzi którzy myślą tak samo i dla tych którzy nie podzielają tego poglądu. Czy można wprost? NA wierzy w reinkarnację, wierzy, że ludzie, którzy nie chcą przyłączyć się do szkoły nie są jeszcze 'obudzeni', że feminizm to nie droga dla prawdziwej 'damy', a mężczyźni powinni nauczyć się obsługi broni. Z tego co zdążyłam się zorientować w wielu krajach broń jest obecna w siedzibach NA. Równie istotna jest wiedza na temat pasji Livragi do broni i jego skazania za jej nielegalne posiadanie. Chciałabym o tych wszystkich rzeczach wiedzieć wcześniej. To ważne żeby podjąć świadomą decyzję o przyłączeniu się do takiej organizacji. To nie jest fair, zgodzicie się ze mną?

Byłam członkiem Nowej Akropolis prawie pięć lat. Odeszłam rok temu. Ale tak naprawdę jeszcze zanim odeszłam, przez dłuższy czas pojawiały się u mnie wątpliwości. Zaczęło się od momentu kiedy rozpoczęłam przygotowanie do 'żywych sił'.. Już samo nazewnictwo, które stworzyła ta organizacja jest warte zastanowienia się, po co? Po co tworzyć tajemniczy język, którego nikt z zewnątrz nie zrozumie: 'żywe siły', 'topornicy' itd. Nie wiedziałam do końca czym są 'żs' odpowiedzi na moje pytania brzmiały: 'żywa siła ma wewnętrzne życie', 'żywa siła angażuje się w pracę dla szkoły'.. to nie wyjaśniało mi wiele, ponieważ prawie od razu od początku angażowałam się w pracę dla niej i zawsze wiedziałam że mam swoje wewnętrzne życie jak każdy inny człowiek. Ale pomimo to kontynuowałam, do momentu wejścia w tzw. 'fazę rozumu'. Wtedy moje pytania i wątpliwości wywołay duże niezadowolenie. Dyrektor wziął mnie na spotkanie i powiedział wprost, stanowczym tonem, że albo mi się coś podoba albo nie. Byłam przybita, czułam się tak jakbym zrobiła coś złego. Ale na szczęście znalazłam w sobie siłę, żeby iść dalej za tym co czułam. Chociaż nie było to łatwe bo zawsze chcemy być lubiani i akceptowani. Szczególnie spędzając gdzieś dużo czasu. Bo czas poświęcany szkole nigdy się nie kończy. Zawsze jest coś do zrobienia, służby, wykłady, wyjazdy, spotkania organizacyjne, trwające wiele godzin. Nawet jeśli nie działo się nic w szkole 'żs' prawie zawsze tam były. 

Pytania o organizację i jej strukturę, dlaczego coś robią w taki a nie inny sposób, nie były mile widziane. Próba podjęcia dyskusji na temat tekstów założyciela Livragi ale również tekstów Deli Steinberg, która wciąż nazywa go swoim mistrzem, kończyły się oskarżaniem, że atakujesz szkołę, albo, że źle zrozumiałeś intencje autora.

Dla mnie jedną z rzeczy których nie mogłam zrozumieć, był obowiązek zakładania identycznych uniformów podczas ceremoni. Pytałam dlaczego. Mówili, że chodzi o unifikację, żeby lepiej się zjednoczyć i zrobić coś wspólnie i nie rozpraszać się wzajemnie. Ale będąc w Madrycie widziałam gabinet Livragi i muzeum jemu poświęcone z jego ceremonialnymi, złotymi szatami szytymi na miarę.. czyli był jeden wyjątek, nie wszyscy podlegali tej unifikacji.. Czy ktoś z nowych akropolitan może mi wyjaśnić dlaczego, skoro twierdzicie, że nie otaczacie kultem pana Livragi?

Przyszedł czas kiedy wątpliwości zaczęły narastać i wiedziałam, że są rzeczy o których członkowie nie wiedzą. Będąc na przygotowaniu dostawałam teksty Livragi do przeczytania, przeraziły mnie chociaż, jak się potem okazało nie były tak represyjne jak inne które napisał. Wiedziałam, że są rzeczy, do których członkowie nie mają dostępu. Nie są dla nich dostępne dlatego, że jak to mówią 'nauczyciele', nie są na nie gotowi, nie są na tyle świadomi żeby je zrozumieć albo podkreślają, że jest to ich 'wewnętrzna' intymna sprawa. Szczególnie jeśli chodzi o teksty Livragi o 'żs' i dyrekcji. Pojawia się też argument, że przecież w innych szkołach np. na uczelni profesorowie też nie udostępniają wszystkich materiałów od razu. Tylko że na uczelniach, w szkołach, nie dyskutuje się o życiu seksualnym uczniów, profesorowie nie 'sugerują' dziewczynie, że powinna zrobić aborcję, tak samo jak nie ostrzegają przed rozoszącymi choroby homoseksualistami. A to wszystko pojawia się w tekstach założyciela tej organizacji. 

Myślę, że gdyby ludzie z NA tu w Polsce, usłyszeli te wszystkie przerażające rzeczy o których pisał Livraga na ulicy od przypadkowej osoby, która potem zaproponowałaby że będzie ich nauczać prawdy, to by się nie wachali i odmówiliby. Ale odmówić założycielowi szkoły, której ufasz od 10, 20 lat jest bardzo ciężko. Rozumiem, że trudno jest porzucić to co cały czas uznawaliśmy za prawdę. Mit o jaskini, który jest tak często wspominany w odniesieniu do życia poza NA ma tu specjalne znaczenie.. Piszę tu o ludziach z Polski bo trochę ich poznałam i wiem, że nie mają złych intencji. Ale jako dorośli ludzie możemy mierzyć się z rzeczywistością zamiast od niej uciekać. A prawda jest taka, że ta organizacja przyjęła kilka metod łamania innych, ich psychiki po to żeby byli posłuszni. Wiele razy słyszałam, żeby zostawiać swoją osobowość poza szkołą, na służbie przestajesz być sobą, to wszystko prowadzi do bezwarunkowego posłuszeństwa. Co z kolei jest tłumaczone jako poświęcenie dla wyższego celu. 

Ile można poświęcić, czy wyższa idea usprawiedliwa niemoralne zachowanie? Czy możemy przymykać oko na teksty głoszące, że homoseksualiści to zło, a samobójcy to egoiści i tłumaczyć je na różny sposób. 'Bo takie były czasy'.. Moja babcia żyła w tych czasach i miała wielu przyjaciół homoseksualistów i nie był to dla niej żaden temat do dyskusji, bo miała do tego ludzki stosunek. Te argumenty nie mają sesnu a jedynie pogrążają tych, którzy tak zaciekle bronią Livragi. Często krytykują polityków, czy kościół ale robią dokładnie to samo. Przedkładają dobro instytucji nad moralność.

Dlaczego nikt nigdy nie wspomniał o zmarłym w tragicznych okolicznościach Gabrielu Tonetto?

Nigdy nie zapomnę, kiedy usłyszałam od 'nauczyciela' że osoby chore na depresję to egoiści.. Biorąc pod uwagę, że organizacja ma pod swoją opieką dzieci albo planuje je edukować, takie poglądy zatrważają jeszcze bardziej.

Na koniec jeszcze jedno pytanie. Kto ma odwagę powiedzieć że odnalazł uniwersalną prawdę i odnalazł mistrza, który ją głosi? Czy to przypadkiem nie oznacza że my sami stawiamy się w roli tego kto wie czym jest mądrość? 

Nie twierdzę, że to wynika ze złych intencji. Myślę, że chodzi raczej o kondycję psychiczną człowieka, tych, którzy chcą zrobić coś dobrego dla siebie i innych i uwierzyć w lepszy świat. Ważne w tym wszystkim jest to, że jesteśmy dorośli i my decydujemy czy chcemy dla 'wielkiego ideału' cokolwiek to znaczy, poświęcić nasze przekonania i postępować wbrew sobie. Czy właśnie w ten sposób nie przekreślamy tego w co wierzymy?

Maria, kwiecień 2023